نمونه این امور برگزاری جشن‌های تکلیف در مدارس دخترانه، مناسبت‌ها و اعیاد و در برخی مدارس و همچنین برای ارائه کارنامه.
مدیرکل رسیدگی به شکایات و ارزشیابی عملکرد آموزش و پرورش در این‌باره گفت: پس از آغاز سال تحصیلی و تشکیل انجمن اولیا و مربیان والدین داوطلبانه به مدرسه کمک می‌کنند. مدرسه می‌گوید می‌خواهیم برای فرزند شما جشن تکلیف بگیریم و این جشن هزینه دارد. مدارس از والدینی که داوطلبانه هزینه جشن تکلیف فرزندشان را بدهند استقبال می‌کنند.
پیش از این نیز معاون وزیر آموزش و پرورش در این باره اعلام کرد: انجمن اولیا به هیچ عنوان حق ندارد تصویب کند که از اولیای دانش‌آموزان به اجبار مبالغی گرفته شود؛ مگر به پیشنهاد مدیر مدرسه که آن نیز باید در راستای تکریم دانش‌آموزان و ارتقای مشارکت خانواده‌ها باشد.
از اظهارات معاون وزیر آموزش و پرورش چنین استنباط می‌شود که گرفتن پول اجباری در مدارس دولتی با پیشنهاد مدیر مدرسه مجاز است و چون آموزش و پرورش سرانه ناچیزی به حساب مدارس واریز کرده پس مدیران مدارس می‌توانند برای گردش چرخ مدارس از طریق انجمن اولیا و مربیان از خانواده های دانش‌آموزان پول اجباری دریافت کنند.
رئیس سازمان مدارس غیردولتی که نوع کارش سنخیتی با مدارس دولتی عادی ندارددر مورد دریافت اجباری پول در مدارس دولتی تاکید کرد: البته حشمتیان این توضیح را داده که «طی‌کردن این روال هم دلیل نمی‌شود که اگر ولی دانش‌آموز توان پرداخت مبلغی را نداشت، در این مسئله اجباری وجود داشته باشد.»با توجه به توضیحات معاون وزیر این پرسش مطرح می‌شود؛ وقتی دریافت اجباری پول با درخواست مدیر مدرسه و تصویب انجمن اولیا و مربیان مجاز است چگونه «اجباری» وجود ندارد؟
موضوع جالب اینکه مدیرکل رسیدگی به شکایات آموزش و پرورش اعلام می‌کند با تخلفات برخورد می‌شود ولی خودش از وجود شهریه 10 میلیونی خبر می‌دهد که به مد تبدیل شده است.
اذعان به شهریه 10 میلیونی
شهریه 6 تا 10 میلیونی در مدارس غیردولتی وجود دارد و در برخی مدارس دولتی عادی برای برگزاری جشن‌ها و مناسبت‌ها یا ارائه کارنامه پول دریافت می‌کنند و مسئولان نیز وعده برخورد با متخلفان را می‌دهند و این داستان همچنان ادامه دارد.
یکی از مسئولان آموزش و پرورش دیروز در گفت‌وگو یی به شهریه 6 تا 10 میلیونی مدارس غیردولتی اذعان کرد و با انتقاد از آن از رقابت والدین برای ثبت نام گرانقیمت فرزندانشان سخن گفت.
قاسم مستقیم مدیر کل رسیدگی به شکایت آموزش و پرورش گفت: مطمئن باشید با مدیران مدارس متخلف به‌شدت برخورد شده و در برخی از پرونده‌ها مدیر مدرسه عزل شده است. وی از برخورد مدیران چند مدرسه غیردولتی که شهریه بیش از نرخ مصوب دریافت کرده‌اند خبر داد ولی پرسش این است با مدیر کدام مدرسه غیردولتی برخورد شده است؟
آیا برخورد با مدیر مدرسه غیردولتی که تصمیمات هیات مؤسس را اجرا می‌کند راهکار درمان دریافت شهریه خارج از نرخ تعیین شده است؟ چرا نظارتی بر شهریه مدارس صورت نمی‌گیرد، البته طبیعی است وقتی وزیر آموزش و پرورش بر این باور است چون مدارس غیردولتی به‌صورت رقابتی اداره می‌شوند مجاز به هر کاری هستند. هر چند سیاست وزارتخانه حمایت از مدارس غیردولتی است با درنظر گرفتن توان رقابت مدارس دولتی آن هم با شعار اعتبار بخشی به مدارس دولتی عادی.
حاجی‌بابایی شهریور ماه امسال گفت: 90 درصد مدارس غیردولتی به سختی از پس هزینه‌های خود برمی‌آیند و این مدارس نفع مادی برای مؤسسان آنها ندارد. وی افزود: حدود 10هزار مدرسه غیردولتی در کشور فعال هستند که 90درصد آنها نه تنها سودی نمی‌برند بلکه با مشقت، هزینه‌های خود را پوشش می‌دهند و افزون بر آن بیش از 50 درصد مدارس غیردولتی کمتر از 50 دانش‌آموز دارند. جالب اینکه وزیر آموزش و پرورش نیز اذعان کرد که «تعداد کمی از مدارس غیردولتی شهریه سنگین دریافت می‌کنند که اغلب در کلانشهرها و مراکز استان‌ها هستند و بقیه مدارس غیردولتی شهریه بالایی دریافت نمی‌کنند.»
پرسش این است که چگونه یک وزارتخانه نمی‌تواند مانع تخلف «تعداد کمی از مدارس غیردولتی که شهریه سنگین دریافت می‌کنند» شود و آنها همچنان به تخلف خود ادامه می‌دهند.
توجیه دریافت شهریه هنگفت در مدارس غیردولتی هم از سوی وزیر آموزش و پرورش شنیدنی است: «تا‌کنون هیچ کس از پرداخت شهریه زیاد به مدارس غیردولتی شکایتی نکرده و این مدارس در ازای خدماتی که ارائه می‌دهند شهریه دریافت می‌کنند و مبلغ زیادی دریافت نمی‌کنند.»
گفته‌اند سکوت علامت رضایت است اما نه همیشه، وقتی پدر و مادر دانش‌آموزان مدارس دولتی عادی از کیفیت مناسب برخوردار نیستند مجبورند فرزندشان را در مدرسه غیردولتی ثبت نام کنند و همه شرایط آنها را بپذیرند، زیرا حق انتخاب ندارند.
همچنین حاجی‌بابایی توجیه دیگری برای تخلف برخی از مدارس غیردولتی داشت: «اساس کار مدارس غیردولتی رقابت است و باید سایر مدارس را برای رقابت با این مدارس ترغیب کنیم.»
